آموزش گوهرتراشی

توضیحات

معرفی دوره

گوهرتراشی یکی از شاخه های اساسی در صنعت طلا و جواهر بشمار می رود.

گوهرتراشی واژه ای است که برای تراش و پرداخت (پولیش) سنگ بکار می رود.

تراش سنگ های قیمتی را براساس تکنیک ها و سبک های مختلف می توان به ۳ رشته مجزا تقسیم نمود.

۱ دامله تراشی (cabochon )

از بین تمام تکنیک های گوهرتراشی، تراش کابوشن رایج ترین تکنیک است.

در اینگونه تراش اغلب زیر سنگ تخت بوده و روی آن به حالت دامله برجسته و صیقلی می باشد

سنگ های نیمه قیمتی مانند عقیق، فیروزه، یشم، جید و …. به این روش تراشیده می شوند.

اشکال هندسی مورد استفاده در این نوع تراش بیشتر گرد، بیضی، چهارگوش، مستطیل، اشک، مثلث و قلب می باشد.

۲ تراش فست facet cut

تراش فست یا زاویه تراشی یک گوهر یعنی تشکیل سطوح صاف و هندسی کوچکی که با زاویه ی مشخص براساس ضریب شکست نور آن سنگ محاسبه شده اند، ایجاد شود

تراش فست درخشش سنگ را نشان می دهد و به همین دلیل معمولا روی سنگ های شفاف انجام می شود.

از تراش های فست، تراش برلیان، مارکیز، باگت، پرنس، امرالد و غیره را میتوان نام برد.

۳ کاروینگ carving

واژه کاروینگ به معنای حکاکی یا کنده کاری است.

این نوع تراش اغلب بنا به شرایط ظاهری سنگ و ایده گوهر تراش روی گوهرهای قیمتی انجام می گیرند.

در کنده کاری هیچ قانون مشخصی برای دنبال کردن و هیچ پیش فرضی وجود ندارد. گوهرتراش با شناختی که نسبت به رفتار سنگ دارد با تکنیک عمل می کند ولی در فرم همه چیز آزاد و به دلخواه است.

تراش اشکالی مانند گل و پروانه، خوش نویسی روی سنگ، حکاکی چهره و لوگو روی سنگ، حجم سازی و پیکر تراشی روی سنگ از شاخه های مربوط به تراش به شیوه کاروینگ است.

سوالات متداول